Garść mniej znanych informacji na temat nadczynności tarczycy, obecnie często spotykanej choroby kotów:
Nadczynność tarczycy to choroba o wielu przyczynach: oprócz czynników genetycznych, ważną rolę odgrywają substancje chemiczne powszechnie obecne żywności, wodzie i środowisku takie jak bisfenol A (BPA), polibromowane etery di fenylowe (PBDEs), pokarm bogaty w soję a ubogi w jod, pokarm o wysokiej zawartości jodu.
Ze względu na zawartość szkodliwych substancji chemicznych zaleca się aby nie stosować do karmienia oraz do przechowywania żywności plastikowych pojemników. Najlepiej używać żwirku bez dodatków (np. środków dezodorujących) i ulegającego biodegradacji.
Pokarm puszkowy, a szczególnie z dużych puszek 156 g i większych, nie powinien być głównym składnikiem kociej diety, ze względu na częstą obecność bisfenolu A w powłoce puszek.
Dwie rasy kotów: syjamska i himalajska są prawdopodobnie bardziej oporne na występowanie nadczynności tarczycy, u nich ta choroba jest rzadko spotykana
Chociaż nadczynność tarczycy zazwyczaj dotyczy kotów starszych od ok. 9-10 roku życia, często koty nieco młodsze znajdują się już w „szarej strefie” czyli mają hormony tarczycy w górnej granicy normy. Obecnie uznaje się takie koty za zagrożone nadczynnością tarczycy. Powinny one być regularnie kontrolowane aby wprowadzić leczenie na samym początku choroby.
Jednym z pierwszych objawów choroby, które zauważa właściciel jest chudnięcie kota przy jednoczesnym nadmiernym apetycie.
Równie często właściciel zauważają nadmierne pobudzenie kota i wylizywanie sierści, aż do wyłysień, najczęściej na bokach ciała lub na brzuchu
Chorobie towarzyszy nadciśnienie i zdarza się, że przyczyną wizyty jest nagłe oślepnięcie kota (wylewy krwi w obrębie gałki ocznej, odklejenie siatkówki)
Nadczynność tarczycy u kota zwykle powodowana jest łagodnymi zmianami w gruczole, tytlko ok.1-3% zmian to zmiany złośliwe.
Istnieją cztery główne sposoby leczenia choroby, w Polsce dostępne są dwa: doustna terapia lekami przeciwtarczycowymi oraz chirurgiczne usunięcie gruczołu tarczycy. Zagranicą możliwa jest terapia jodem radioaktywnym oraz preparaty przeciwtarczycowe do stosowania na skórę ucha.
Nadczynność tarczycy może maskować w badaniu krwi niewydolność nerek, ponadto zazwyczaj wtórnie wzrastają też enzymy wątrobowe,dlatego konieczna jest (a szczególnie na początku leczenia) regularna kontrola podstawowych parametrów biochemicznych krwi
Ze względu na groźne konsekwencje nadciśnienia, należy również regularnie wykonywać pomiar ciśnienia krwi
Pozytywną informacją jest to, że przy dobrej współpracy pomiędzy lekarzem weterynarii, właścicielem i kotem choroba leczy się zazwyczaj dobrze i leczone koty prowadzą długie i normalne życie.
